Vragen over COVID-19.

English version

Vaccin tegen SARS-2

  • Waarom hebben we ineens nieuwe vaccins?
  • Wat is het verschil tussen mRNA- en DNA-vaccins?
  • Zijn embryo's geaborteerd om vaccins te maken?
  • Verandert mRNA-vaccinatie uw genen?
  • Kunnen de DNA-vaccins in het genoom worden geïntegreerd?
  • Zijn de vaccins geregistreerd voor gebruik?
  • Zijn de vaccins veilig?
  • Werden geaborteerde embryo's gebruikt om vaccins te testen?

Waarom hebben we ineens nieuwe vaccins?

Oude vaccins waren ineffectief of riskant tegen virusinfecties, dus de nieuwe ontwikkeling begon vóór deze epidemie
  • Traditioneel werden er twee soorten vaccins gemaakt tegen virussen die last hadden van hun eigen problemen.
  • Geïnactiveerde virussen waren doorgaans goed in het induceren van antilichaamreacties, maar waren vaak vrij ondoeltreffend tegen virusziekten, aangezien T-celimmuniteit het belangrijkste onderdeel van bescherming tegen virussen biedt.
  • Verzwakte virussen bieden over het algemeen een uitstekende bescherming tegen ziekten, omdat de beperkte infectie sterke T-celreacties zou veroorzaken, zoals natuurlijke infecties. Verzwakte virussen dragen het risico terug te vallen op de pathogene variant die de ziekte zou veroorzaken.
  • ​De meeste immuniteit is tegen virussen gericht tegen een immunodominant eiwit; daarom begon het onderzoek enkele decennia geleden om vaccins te maken met alleen het specifieke eiwit. Deze strategie heeft zijn effectiviteit bewezen bij het maken van vaccins tegen SARS-2. Het fundamentele onderzoek is niet nieuw, maar de SARS-2-vaccinaties zijn de eerste grootschalige implementatie van deze strategie.

Wat is het verschil tussen mRNA- en DNA-vaccins?

mRNA is een onstabiele werkkopie van DNA
  • Ons genetisch materiaal ligt opgeslagen in het DNA van onze chromosomen. Om eiwitten te maken, wordt DNA getranscribeerd naar mRNA, dat een stabiliteit heeft van minuten tot uren. Tijdens zijn korte beschikbaarheid zal mRNA worden vertaald naar een aminozuurketen die de kern van een eiwit zal zijn. De mRNA-vaccins voor SARS-2 zullen de Spike-eiwitten in een cel produceren, zonder alle andere genen van het virus die iemand ziek zouden maken.

Zijn embryo's geaborteerd om vaccins te maken?

Nee, er is geen abortus uitgevoerd voor deze vaccins.
  • Traditionele vaccins en het DNA werden gekweekt op cellijnen. Cellijnen zijn vereeuwigde cellen die kunnen worden afgeleid van kankercellen. Sommige cellijnen worden in het laboratorium gemaakt door genen toe te voegen die onsterfelijkheid troosten aan geoogste cellen, d.w.z. van een abortus. Deze techniek is gebruikt in veel moderne medicijnen zoals insuline en de meeste vaccins.
  • Cellijnen zijn niet nodig om mRNA-vaccins te produceren.

Verandert mRNA-vaccinatie uw genen?

Nee, dat kan om meerdere redenen niet.
  • Het is om verschillende redenen onwaarschijnlijk.
  • Ten eerste kan DNA-naar-mRNA-transcriptie maar één kant op, met uitzondering van enkele virussen die reverse transcriptase hebben. Een cel die het instabiele mRNA vertaalt, kan echter samen met HIV zijn geïnfecteerd. Dit is hoogst onwaarschijnlijk aangezien de meeste mensen geen HIV-infectie hebben en zelfs bij AIDS-patiënten, infecteert het virus geen spier- en huidcellen.
  • Ten tweede, zelfs als er een reverse transcriptase-activiteit zou optreden in cellen, heeft het ook een initiatieplaats nodig voor reverse transcriptie en zal het mRNA na een paar uur verloren gaan.
  • Ten derde moet DNA naar de celkern worden getransporteerd, wat niet gebeurt
  • T​en vierde wordt DNA in de nuclus niet geïntegreerd in DNA, omdat daarvoor specifieke sequenties nodig zijn.
  • Bovendien veroorzaken de vaccins een sterke cellulaire immuunrespons die zou leiden tot de vernietiging van deze cellen met hun DNA en mRNA.

​Kunnen de DNA-vaccins in het genoom worden geïntegreerd?

Zeer onwaarschijnlijk
  • Hoewel de eerste drie onwaarschijnlijke gebeurtenissen voor mRNA-vaccins niet van toepassing zijn op DNA-vaccins, is dit nog steeds zeer onwaarschijnlijk.
  • DNA in de nuclus wordt niet geïntegreerd in DNA, omdat daarvoor specifieke sequenties nodig zijn die ook in deze DNA-vectoren ontbreken.
  • ​Bovendien veroorzaken de vaccins een sterke cellulaire immuunrespons die zou leiden tot de vernietiging van deze cellen met hun DNA en mRNA.

​Zijn de vaccins geregistreerd voor gebruik?

Ja, voor het gebruik van medicijnen is registratie vereist.
Sommige mensen zouden beweren dat deze registratie slechts een tijdelijke is, wat formeel waar is. Dit is echter het geval voor vrijwel elk nieuw medicijn dat wordt gebruikt, aangezien regelgevende instanties eerst tijdelijke registraties geven, die na grootschalig gebruik moeten worden opgevolgd voor zeldzame bijwerkingen.

​Zijn de vaccins veilig?

Ja, veel veiliger dan een onbeschermde infectie riskeren
  • De vaccins die voorafgaand aan hun registratie zijn getest, zijn veilig in gebruik.
  • De bijwerkingen op korte termijn zijn zeldzaam en het is zeer onwaarschijnlijk dat bijwerkingen op de lange termijn zullen optreden. Ervaring met vaccinatie heeft uitgewezen dat vaccins die geen langdurige bijwerkingen veroorzaken wanneer ze niet eerst eerder bijwerkingen veroorzaakten.
  • Vaccins veranderen de vruchtbaarheid niet en steriliseren vrouwen niet; ze kunnen steriliserende immuniteit veroorzaken. Virusinfectie kan bij mannen zelfs vruchtbaarheidsproblemen veroorzaken.
  • ​De meeste bijwerkingen op korte termijn lijken verband te houden met de DNA-vectoren. Dit kan te maken hebben met hun transcriptie in de kern naar mRNA, waar mRNA-splitsing zou kunnen plaatsvinden om het eiwit te veranderen. Er wordt verondersteld dat de zeldzame gebeurtenis van het uitsplitsen van het transmembraangebied van het eiwit ervoor zou zorgen dat het zich door het lichaam zou verspreiden en ernstige bijwerkingen zou veroorzaken bij sommige gevaccineerde personen.

Werden geaborteerde embryo's gebruikt om vaccins te testen?

Niet echt.
  • Medicijnen worden getest op cellijnen. Cellijnen zijn vereeuwigde cellen die kunnen worden afgeleid van kankercellen. Sommige cellijnen worden in het laboratorium gemaakt door genen toe te voegen die onsterfelijkheid troosten aan geoogste cellen, d.w.z. van een abortus.
  • Vrijwel alle medicijnen worden eerst getest op cellijnen, voordat ze voornamelijk op dieren worden getest en uiteindelijk op mensen.
  • ​ Testen bij mensen begint met kleinschalige onderzoeken naar toxiciteit (fase I) en om meer te weten te komen over werkzaamheid (fase II). Voorafgaand aan registratie moeten vaccins worden getest in een gerandomiseerde gecontroleerde studie (fase III) en aantonen dat ze effectief zijn. Deze stappen zijn allemaal uitgevoerd.
John Jacobs
17.06.2021